بابک گلستانی / میکسوفون
آدرس تلگرام: http://telegram.me/babakgolestani
میکروفون‌های ریبون با وجود اینکه به Gain نسبت زیادی از سوی پری-امپ نیاز دارند و علی رغم "نازک نارنجی" بودن‌شان و اینکه در هر موقعیتی قابل استفاده نیستند، سالیان سال است که از محبوبیت ویژه‌ای در نزد بعضی از صدابرداران برخوردارند. سنت استفاده از میکروفون‌های ریبون به حدود ۸۰ سال پیش بر می‌گردد. این انگلیسی‌ها بودند که استفاده از این نوع میکروفون را در استودیوهای رادیویی باب کردند، در حالی که همزمان آلمانی‌ها از میکروفون های خازنی در رادیو استفاده می کردند (و می‌کنند).
دیوید رویِر با طراحی محصولات خود به میکروفون‌های ریبون جان تازه‌ای داد و توانست بیش از تولید کنندگان دیگر، توجه صدابرداران (حتی آلمانی‌ها) را به این نوع میکروفون‌ها جلب کند. او از مدل R121 به عنوان موفق‌ترین میکروفن خود یاد می‌کند. میکروفونی که امروز ابزاری استاندارد در استودیوها به حساب می‌آید، به ویژه برای ضبط سازهایی که نیاز به تعدیل در فرکانس‌های بالا دارند تا لطیف‌تر (اما پر انرژی) صدا دهند: مثلا ضبط گیتار الکتریک از روی امپ.
http://www.royerlabs.com/photos/additional_mic_pics/R-121inbox_LG.jpg
یکی از خصوصیات قابل توجه مدل R121، توانایی ایستادگی این میکروفون در مقابل انرژی بالای صوتی است. مدل های دیگر تولید شده توسط شرکت رویِر معمولا دارای چنین توانایی نیستند و نباید خیلی به یک منبع صوتی که صدای بلندی دارد (مثل باس درام) نزدیک شوند. دلیل آن هم طراحی مخصوص این میکروفون است: تغییر جای ریبون درون میکروفون باعث شده که ریبون فضای بیشتری برای حرکت و کشش داشته باشد و به پوشش بیرونی برخورد نکند. کمپانی رویِر ادعا می‌کند که این محصول توانایی دریافت ۱۳۵ دسیبِل Gain را دارد. اما تجربه نشان داده که این میکروفون به ندرت Gain بیش از ۱۱۰ دسیبل را تحمل می‌کند.
مدل قابل توجه دیگر از این شرکت، میکروفون SF12 است با ساختار Blumlein (استریو) که من به شخصه با کمال میل برای ضبط سازهای آکوستیک از آن استفاده می‌کنم: کوارتت زهی، آنسامبل، کُر یا درامز (Overhead). در این میکروفون‌ها فرکانس‌های بالا تعدیل می‌شوند. بنابراین شاید برای ضبط سازهایی که در رجیستر پایین صدا می‌دهند چندان مناسب نباشد، مگر آنکه صدایی تیره مورد نظر تولید کننده یا آهنگساز باشد.
یک مدل "اکتیو" یا Active با همین ساختار هم توسط رویِر ساخته شده است: SF24.
این میکروفون پاسخ نسبتا بهتری در High Midrange دارد که گاهی تفاوت آن با SF12 به شدت به کار می‌آید (مثلا در محیط دیفوز). منظور از "اکتیو" بودن این است که این میکروفون در بدنه‌ی خود یک آمپلی‌فایر داشته و نیاز به Gain کمتری از سوی پری امپ دارد و به دلیل وجود یک تقویت کننده در داخل آن، طول کابلی که این میکروفون را به پری امپ وصل می‌کند می تواند بلندتر شود. اگر طول کابل در میکروفون SF12 بیش از ۱۰ یا ۱۵ متر باشد، ممکن است با افت سیگنال مواجه شویم، که در نتیجه پاسخ فرکانسی و ترانزینتی این میکروفون به شدت تغییر می‌کند.
یک ورسیونِ "اکتیو" از R121 هم وجود دارد : R122
این میکروفون هم نسبت به R121 صدای بازتری یا به اصطلاح airy تری دارد که برای ضبط سازهای تاریک‌تر مثل کنتراباس یا ویولون سل می‌تواند نسبت به R121 گزینه ی مناسبت تری باشد.
در ضمن دو مدل نسبتا گران قیمت هم از میکروفون‌های SF24 و SF22 وجود دارند.
میکروفون های ریبون با تیوب: SF24V و R122V
این دو میکروفون دارای پاسخ ترانزینتی بهتری (اندکی بهتر) نسبت به مدل‌های بدون تیوب هستند. در ضمن میدرنج در آن‌ها کمی با تاکید به گوش می‌رسد و فرکانس‌های باس سفت‌تر و متمرکزتر و با جزییات بیشتر (به دلیل تاکید روی میدرنج؟).
افکتِ Proximity در میکروفون رویِر با تیوب نسبت به هم خانگی‌های بدون تیوب بیشتر است (با نزدیک شدن به منبع صوتی تاکید بیشتری روی فرکانس‌های باس شنیده می‌شود). بنابراین برای ضبط کردن سازهایی که به خودی خود از فرکانس پایین بیشتر برخوردارند، وجود یک LPF می‌تواند به تعدیل این افکت کمک کند. برعکس کردن میکروفون هم می‌تواند در تعدیل این افکت موثر باشد (به جای اینکه مارک رویِر روی میکروفون رو به منبع صوتی باشد، باید پشت به آن باشد).
میکروفون‌های رویِر بدون شک جزو با کیفیت‌ترین و جذاب‌ترین میکروفون‌هایی هستند که تا به حال تولید شده است. بعضی از صدابردارها ترجیح می‌دهند که صدای ریبون را با میکروفون‌های خازنی ترکیب کنند تا به صدای مورد نظرشان برسند و بعضی هم از آن‌ها به صورت مستقل استفاده می‌کنند (بسته به شرایط). صدابردارانی هم وجود دارند که علی رغم علاقه‌شان به صدای گرم میکروفون‌های ریبون، به ندرت از آن‌ها استفاده می‌کنند. چرا که میکروفون‌های ریبون خطی صدا نمی‌دهند و هارمونیک‌ها را تا حدودی رنگ آمیزی می‌کنند. برای ترکیب صدای میکروفون ریبون با میکروفون خازنی باید به نوع میکروفون خازنی توجه نشان داد. هرچه میکروفون خازنی صدای دست نخورده‌تری را بازتولید کند، بهتر با میکروفون ریبون ترکیب می‌شود و صدای یک‌دست‌تری به دست می‌آید.
سایت تولید کننده : http://www.royerlabs.com/products.html
موفق باشید.
سوییس، ۲۰۱۳
Babak Golestani / www.mixofon.com